Ρεμπούλη: “Στο Βερολίνο γελούσα, στην Αθήνα έκλαιγα”
Η μαραθωνοδρόμος, Ουρανία Ρεμπούλη, φιλοξενήθηκε στον Sport24 Radio 103,3 και την εκπομπή «Πρωινό στις 8», με τον Αντώνη Κυρίκο. Αναλυτικά οι δηλώσεις της.
Για το λόγο που βρίσκεται στην Αθήνα: «Μένω στη Ρόδο και βρίσκομαι εδώ για επαγγελματικούς λόγους, δηλαδή για να με δει και ο προπονητής μου και να δουλέψουμε και λίγο μαζί, διότι συνήθως η προπόνησή μου γίνεται εξ αποστάσεως».
Για το πως αποφάσισε να ασχοληθεί με το μαραθώνιο: «Από μικρό παιδί μου άρεσε να τρέχω και στη Λέρο επειδή τα πράγματα δεν είναι εξελιγμένα δεν είχα και πολλές επιλογές. Είναι περιορισμένες οι αθλητικές δραστηριότητες και οι περισσότεροι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και πολύ λιγότεροι με το στίβο. Στην έκτη δημοτικού συμμετείχα σε μαθητικούς αγώνες, με ανακάλυψε ο πρώτος προπονητής μου και έτσι και ξεκίνησα. Θυμάμαι ήταν Μάιος και μου είπε να ξεκινήσουμε, εγώ του απάντησα ότι θα ήθελα να ξεκουραστώ το καλοκαίρι και εν τέλει στο τέλος Αυγούστου άρχισα το στίβο. Ο προπονητής μου διέκρινε ότι κάνω για αντοχή και όχι για ταχύτητες και ασχολήθηκα με τα 1000 και τα 2000 μέτρα. Ξεκίνησα με ημιαντοχή και μετά πέρασα σε αντοχή.
Η πρώτη μου συμμετοχή σε αγώνες ήρθε το 2003 στα 2 χλμ, όταν ως άπειρη κοπέλα ακολουθούσα μία άλλη αθλήτρια και παρότι ήμουν δεύτερη σε όλο τον αγώνα, κατέληξα τέταρτη στο τέλος. Αυτό ήταν το πρώτο μάθημα. Παρότι ήταν ο πρώτος μου αγώνας δεν ήμουν ευχαριστημένη, διότι ήξερα ότι μπορούσα να πάρω τη δεύτερη θέση και ήταν ένα κίνητρο για να συνεχίσω. Το 2004 αναδείχθηκα πρωταθλήτρια Ελλάδας στην Κόρινθο, παραμονές του Euro. Τον Αύγουστο του 2014 μίλησα και με τον προπονητή μου και του είπα να δοκιμάσουμε το μαραθώνιο. Μου εξήγησε τις δυσκολίες, αλλά το κάναμε. Πρώτα συμμετείχα στο μαραθώνιο της Αθήνας με σκοπό απλά να τερματίσω, έστω και περπατώντας. Τελικά τερμάτισα τρίτη και μου έδωσε περισσότερο κίνητρο ο χρόνος που ήταν 2:51:30. Έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ πιο σοβαρά. Την Άνοιξη έφτασα στις δύο ώρες και 43 λεπτά και είδα ότι ήμουν κοντά στο όριο και έθεσα ως στόχο τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έζησα ένα καλοκαίρι… μαραθώνιο, αλλά ήμουν σίγουρη και το πίστευα ότι θα τα καταφέρω. Το ένιωθα.
Στο Βερολίνο πήγα πολύ χαλαρή σε αντίθεση με ότι κάνω συνήθως, μελέτησα τη διαδρομή, τη δούλεψα στο μυαλό μου, μίλησα με τον προπονητή, με συμβούλεψε και κάναμε ένα ωραίο πλάνο. Ήμουν πολύ άνετη και δυνατή μέχρι το τέλος και λόγω του ενθουσιασμού που είχα ότι ήμουν εντός χρόνου, έπιασα το όριο. Τερμάτιζα και γελούσα. Ο μαραθώνιος του Βερολίνου βγήκε άνετα και χαλαρά, οπότε αποφάσισα να μετάσχω και στο φετινό της Αθήνας, διότι ένιωθα ότι δεν είχα δώσει το 100%. Στην Αθήνα έτρεξα για συναισθηματικούς λόγους και η επίδοση μου δεν ήταν καλή, διότι πριν από 40 ημέρες είχα τρέξει στο Βερολίνο, στον πρώτο μου μαραθώνιο εκτός Ελλάδας. Όταν έφτανα στο Καλλιμάρμαρο, έκλαιγα. Δεν μπορούσα να συγκρατηθώ. Με το που τερμάτισα στην Αθήνα, είπα και στον προπονητή μου ότι θέλω ξεκούραση».
Για το πως προετοιμάζεται για τους αγώνες: «Μέχρι τα τέλη Αυγούστου ήμουν στη Λέρο και εκεί έβγαλα όλη την προετοιμασία. Δυστυχώς εκεί δεν υπάρχουν αθλητικοί χώροι και διαδρομές που να βοηθούν στην προετοιμασία, οπότε έτρεχα στο γήπεδο, ενώ έπρεπε να προπονηθώ στην άσφαλτο. Δοκίμασα μερικές φορές, αλλά παραλίγο να με χτυπήσει ένα αυτοκίνητο. Οπότε καταλαβαίνεται ότι αυτό που έκανα ήταν λίγο επικίνδυνο».
Για τα πρότυπά της: «Όταν ξεκίνησα είχα τον Κεντέρη και τη Θάνου, τους οποίους θαύμαζα, παρότι είναι σπρίντερ. Τώρα μου αρέσουν η Ντιμπάμπα και ο Γκρεμπεσελασιέ».
Για τον αθλητισμό: «Είναι μία διέξοδος και ένας τρόπος χαλάρωσης για τον κόσμο. Με την καταπίεση, την καθημερινότητα και τις υποχρεώσεις του έχει καταλάβει ότι το τρέξιμο δεν είναι μόνο για τους αθλητές. Ασχολείται και με το γρήγορο περπάτημα και με το βάδισμα. Απελευθερώνεται το μυαλό και η ψυχή και είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν οι κατάλληλοι δρόμοι».
sport24.gr
